Równolegle z odbywającą się późnoletnią serią warsztatów, w tak zwanym bardzo międzyczasie, tworzą się przetwory.

Na pierwszy ogień owocowy poszły śliwki, które z jednej strony (działki) są zarobaczone, a z drugiej całkiem ładne i w znaczącej ilości. Zostały przerobione nie tylko na powidła, ale też sukcesywnie wciąż i wciąż dodajemy je do pomidorów, ponieważ tworzą z nimi ładną parę w keczupach. Kiszonych śliwek w tym roku też nie zabrakło!

Co dwa-trzy dni porcja malinek zostaje zmiażdżona i zapasteryzowana. Zimą przydadzą się do porannej owsianki.

A jak jest chwila, to buraki liściowe idą na przerób. Już nie angażujemy pełni sił, jak w zeszłym roku. Nawet jarmuż poszedł się… kisić.

Pomidory nie na keczup i przecier spotyka los w zalewie octowej.

Przy malinach rosną miechunki – pierwszy zbiór został zjedzony, zostało tylko wspomnienie na tle czarnego bzu. Jeśli nigdy nie jedliście – poszukajcie i spróbujcie, niebo w gębie – różne smaki w jednym czasie.

Ze smutnych wieści susza wykończyła dynię makaronową, więc prawdopodobnie cały jej zbiór skończy się na wypełnionym dnie taczki. Na zdjęciu złapało się też kilka słoneczników, którym brak wody też dał w kość?… w łyko?

A na koniec możemy spać spokojnie, bo fasolki mamy co najmniej tyle (czyli co najmniej 800 sztuk), żeby w przyszłym roku było co wykiełkować, a zebraliśmy tylko część czyli już wyschnięte strąki.

Czas szykować się na jabłka, dynie, marchew, pasternak, buraki… Ech :).