Nie będzie to typowa instrukcja, a raczej ciąg luźnych uwag do procesu tworzenia irlandzkiego gwizdka (tin whistle) z bambusa, który zajął mi kilka (nietypowo)zimowych wieczorów.
Idea stworzenia go z bambusa chodziła mi po głowie już od jakiegoś czasu; wprawki w postaci gwizdków z rurki PVC powstały w miedzyczasie dwie (trzeba przyznać – całkiem udane). Odpowiedni bambus (tj. o dostatecznej długości międzywęźli i średnicy ok. 12-13mm) udało mi się kupić całkiem przypadkiem w dziale ogrodniczym Leroy-Merlin.
Największym wyzwaniem okazała się konstukcja ustnika. Wzorowałem się na wcześniejszych próbach z PVC, ale tu na przeszkodzie staje całkowita nieelastyczność materiału, więc trzeba było nieco zmodyfikować rozwiązanie – ustnik składa się z włożonego w środek węższego odcinka bambusa i przyklejonej bambusowej “łupki” na wierzchu ‘windway’. Ze strojeniem też większy problem, bo trudniej się tnie (początkowe strojenie dźwięku podstawowego), a otwory wprawdzie dają się rozwiercać strojąc, ale zacząć trzeba od wypalania, bo inaczej bambus pęknie…
A na koniec – gotowy instument w akcji:
Nie wierzę Kuba dał się namówić żeby zagrać 😉 a tak się zawsze wzbraniał jak Ada go prosiła. I ten zaciesz na koniec 😛
Cieszę się, że oprócz “Ogniska już dogasa blask”, które jest moją zmorą z dzieciństwa , zagrał jeszcze Galaway’a 🙂